Porównawcza skuteczność humusu potasowego i równoważnego zestawu nawozów mineralnych

Próbne partie nawozów humusowych zostały przekazane do badań i testów do naszego centrum badawczego w regionie Chersoniu.

Przedstawiamy wyniki tych doświadczeń polowych, które pozwalają ocenić prawidłowość fizjologicznych zasad technologii tych nawozów. Przede wszystkim takimi eksperymentami będą te, w których Humat Potasowy + Fosfor „Agro.Bio” porównuje się z równoważnym zestawem nawozów mineralnych i organicznych. Odbyły się one w 2020 roku w naszym ośrodku badawczym z pomidorami, aw 2021 z ziemniakami. Eksperyment z Ziemniakiem w podobnych warunkach glebowych i klimatycznych przeprowadzono w 2020 roku w dystrykcie Golopristan. I tak, zgodnie z tym schematem, dla obu upraw uzyskano dane z dwóch lat.

Eksperymenty z pomidorami przeprowadzono stosując następujące techniki rolnicze: w doświadczeniu 2020 pod orką zastosowano 3 kwintale superfosfatu, a pod poprzednikiem 20 ton obornika i 3 kwintale superfosfatu . Wiosną po kultywacji pole oznaczono o wymiarach 70 x 70 cm, do dołków zastosowano nawóz, a 2 czerwca sadzonki wsadzono do gruntu.

W ubiegłych latach okazało się, że optymalna dawka Humianu Potasu + Fosforu "Agro.Bio" do dokarmiania dolistnego wynosiła 2 l/ha. W tym zakresie została wprowadzona taka norma.

Nawozy mineralne obliczono jako równoważne zawartości azotu i fosforu w humacie potasowym, która wynosiła 0,6 g siarczanu amonu i 0,8 g superfosfatu na gniazdo. (Obliczenia wykonano na podstawie ilości tych substancji rozpuszczalnych w 0,5 n H ₂ SO ₄ ).

W okresie wegetacji wykonano 7 nawodnień i 7 spulchnień. W 2021 poletka doświadczalne nie były nawożone od jesieni. Nawożenie wiosną, a także ich obliczenie przeprowadzono analogicznie jak w roku 2020. W związku z podaną zawartością N i P ₂ O ₅ w humacie potasowym w tym roku równoważna ilość nawozów mineralnych wyniosła 0,8 g siarczanu amonu i 1,4 g superfosfatu.

Sadzonki pomidorów posadzono 18 czerwca iw okresie wegetacji dali 9 nawodnień i taką samą ilość spulchnień. Doświadczenia z pomidorami kładziono w 3 powtórzeniach na poletkach o powierzchni 70 m ² , z czego powierzchnia rozliczeniowa wynosiła 62,5 m ² . Ze względu na to, że w latach doświadczeń sadzonki sadziono do gruntu późno, wpływ nawozów nasiennych na rozwój roślin oddziaływał dopiero na początku formowania się zalążni.

Tym samym obliczenie przeprowadzone 5 sierpnia 2020 r. wykazało, że średnia liczba jajników na roślinę (z 80 rozliczeniowych) dla poszczególnych wariantów kształtowała się następująco: kontrola 1,9; humus potasowy 1,2l/ha

ekwiwalent 2 l/ha - 2,6; torf 40 g na gniazdo - 2,4; mechaniczna mieszanka torfu i NP odpowiada humusowi potasu - 3,5 l/ha.

W 2021 r. różnica we wzroście była mniej zauważalna. Zbiór przeprowadzono w 2020 roku: 4.08, 13.08, 23.08, 2.09, 8.09; w 2021 - 23.08, 31.08, 7.09, 14.09, 28.09.

Eksperymenty z ziemniakami przeprowadzono w miejscu, w którym nie podano głównego nawozu. Podczas sadzenia nawozy były stosowane i obliczane w taki sam sposób, jak w przypadku pomidorów. Ziemniaki wysadzono w 2020 roku 14 kwietnia, a w 2021 roku ziemniaki innej odmiany posadzono 19 kwietnia metodą gniazda kwadratowego. W sezonie wegetacyjnym w 2020 roku pod ziemniakami wykonano 3 nawodnienia i 3 spulchnienia, aw 2021 roku wykonano 2 nawodnienia i 4 spulchnienia. Powtórzenie doświadczenia w 2020 r. na powierzchni ewidencyjnej 25 m ² było 4-krotne, a w 2021 r. na powierzchni 66 m ² - 3-krotnie. Obserwacje fenologiczne tego doświadczenia wykazały, że pędy próchnicy potasowej i torfu pojawiają się znacznie wcześniej niż kontrola. I tak w 2021 roku pojawiły się one na kontroli 18 maja, natomiast dla humatu potasowego 10 maja, torfu zmieszanego z nawozami mineralnymi i bez – 14-15 maja

Zastosowane nawozy przyspieszyły kwitnienie roślin. W tym samym roku rośliny kontrolne zakwitły 6 lipca, a nawożone potasem humusowym 30 czerwca. nawożony NP - 4 lipca, a dla torfu zmieszanego z nawozami mineralnymi - 2 lipca.

Zbiór ziemniaków w 2020 roku przeprowadzono 30 sierpnia, w 2021 roku - 1 sierpnia.

Dane dotyczące plonów dla doświadczenia z ziemniakami podano w tabeli. 1.

Ze stołu. Z tabeli 2, która przedstawia dane temperaturowe, wynika, że rok 2020 w porównaniu z wieloma latami wyróżniał się wyższymi średnimi temperaturami, a rok 2021 niższymi.

Tabela 1

Porównanie wydajności humatu potasowego i równoważnego zestawu nawozów mineralnych i torfu pod ziemniaki

(Na podstawie doświadczeń polowych z ziemniakami 2020 i 2021)

Tabela 2

Średnie temperatury w pobliżu wsi Zelenovka w 2020 i 2021 roku w stopniach C.

Tabela 3

Opady w okolicach wsi Zelenovka w 2020 i 2021 w mm

Jeszcze ostrzejsza różnica w opadach. Z tabeli 3 wynika, że o ile rok 2020 pod względem sumy opadów prawie nie odbiega od średniej wieloletniej, to w czerwcu, lipcu i sierpniu prawie w ogóle nie padało. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że na terenie wsi Zelenkovka, ze względu na ich małą zdolność zatrzymywania wody, decydującą rolę w rozwoju roślin odgrywa nie obfita roczna wilgotność, ale ilość, która spada w okresie wegetacyjnym staje się jasne, że w 2020 roku rośliny zostały umieszczone w warunkach silnej suszy glebowej. Ten rok charakteryzuje się również wyjątkowo silną suszą powietrza. A więc danena stacji meteorologicznej Aleshenskaya pokazują, że wilgotność względna powietrza spadła w tych samych miesiącach do 29-32. Jeśli chodzi o rok 2021, jak widać z tej samej tabeli, różni się ona, w porównaniu z wieloletnią średnią, podwyższoną wilgotnością .

Z danych w tabelach wynika, że humus potasowy zarówno w 2020, jak i 2021 roku okazał się skuteczniejszy niż nie tylko równoważny zestaw nawozów mineralnych, ale także ich mieszanka z torfem. Główną różnicą pomiędzy ostatnim wariantem z humianem potasu jest stopień rozpuszczalności kwasów humusowych, dlatego różnicę w ich skuteczności należy przypisać działaniu tego czynnika.

Analizując te dane należy wziąć pod uwagę, że torf wprowadzony jako kontrole w tych doświadczeniach zawierał pewną ilość rozpuszczalnych kwasów humusowych, gdyż jego wodny ekstrakt miał odczyn zbliżony do obojętnego (w doświadczeniach z 1955 r. pH = 6 , 8).

Można przypuszczać, że jeśli jako kontrolę weźmiemy torf z mniejszą zawartością rozpuszczalnych kwasów huminowych, to względna wydajność humatu potasowego będzie jeszcze wyższa. W celu sprawdzenia tej sytuacji w eksperymencie z pomidorami w 2021 roku zastosowano inny wariant, w którym zastosowano mieszaninę nawozów mineralnych z torfem, której ekstrakt wodny doprowadzono do 6,2 przez oprysk słabym roztworem kwasu siarkowego. Ta mechaniczna mieszanka zastosowana pod pomidory dała wzrost plonu tylko o 14%, podczas gdy mieszanka sporządzona z neutralnego torfu zwiększyła plon pomidorów o 26%.

Możliwe, że sprzeczne dane dotyczące skuteczności mieszanek mineraloorganicznych, które często uzyskuje się, jeśli są one przygotowywane z torfu i superfosfatu, można wytłumaczyć obecnością lub brakiem w nich rozpuszczalnych kwasów huminowych i fulwowych.

Ze względu na to, że podczas takiej reakcji kwasy humusowe i fulwowe rozpuszczają się w większej ilości, niż jest to konieczne do stymulacji roślin, jest prawdopodobne, że taki torf można potraktować jedynie kwasem w celu uzyskania skutecznych nawozów humusowych.

Oceniając jakość torfu z punktu widzenia celowości wykorzystania go jako surowca do przygotowania nawozów humusowych i fulwowych, należy zwrócić uwagę nie tylko na jego odczyn, ale także na zawartość soli wapniowych w tym.

Z tych samych tabel 2 i 3 widać, że stopień wpływu wszystkich nawozów na plonowanie roślin doświadczalnych w różnych latach był różny. Należy to przede wszystkim wiązać z poziomem techniki rolniczej, na jakim prowadzono doświadczenia, oraz warunkami meteorologicznymi panującymi w roku.

Wśród warunków agrotechnicznych, z tego punktu widzenia, na pierwszym miejscu należy umieścić główne nawozy i liczbę nawodnień.

Piaszczyste gleby regionu Dolnego Dniepru są wyjątkowo ubogie w składniki odżywcze i jeśli nie są wypełnione znaczną ilością głównego nawozu, to nie ma nawozów, które, jak wiadomo, są stosowane w małych dawkach i mają na celu poprawę odżywiania warunkach tylko w początkowym okresie życia rośliny, nie może dać znaczącego efektu.

Tak było w przypadku ziemniaków w 2020 r. i pomidorów w 2021 r.

Nie mniej ostro wpłynęło to na skuteczność nawozów i warunki meteorologiczne. Wspomniano powyżej, że rok 2020 był wyjątkowo suchy, ale rośliny pomidora, z którymi przeprowadzono eksperyment, nie doświadczyły suszy glebowej w 2020 r., ponieważ otrzymały 11 nawodnień wegetacyjnych z szybkością nawadniania 300–350 m ³ , ani w 2021 r. kiedy, chociaż dawali mniej nawadniania, spadło więcej deszczu. W rezultacie pomidory w eksperymencie 2020 doświadczyły tylko suszy powietrznej i wyższych temperatur letnich. Prowadzi to do wniosku, że wyższa skuteczność badanych nawozów w roku 2020 związana jest nie tylko z poziomem techniki rolniczej, ale także z ich wpływem na zdolność roślin do tolerowania suszy powietrznej.

W doświadczeniu z ziemniakami w 2020 roku niski wzrost plonu ze wszystkimi nawozami należy oczywiście tłumaczyć tym, że pod tą rośliną zastosowano tylko trzy nawodnienia, a rośliny ucierpiały z powodu suszy glebowej, mimo że ziemniaki w doświadczeniu z 2021 roku otrzymały więcej mniej nawadniania, ale ten rok charakteryzował się zwiększonymi opadami. Należy przypomnieć, że ilość nawozów mineralnych i torfu, która jest równoważna ich zawartości w Humian Potasu + Fosfor "Agro.Bio" jest znacznie niższa niż ogólnie przyjęte normy tych nawozów przy siewie w warunkach Dolnego Dniepru .

Powstało pytanie, czy można uniknąć tego niepożądanego zjawiska, jeśli tylko preparat Amino Energy „Agro.Bio” zostanie przygotowany , a następnie zastosowany razem z superfosfatem granulowanym. Aby odpowiedzieć na to pytanie w 2020 r. w naszym ośrodku badawczym przeprowadzono kolejny eksperyment z letnim sadzeniem pomidorów i ziemniaków, maszynami rolniczymi, terminami sadzenia i metodologią są takie same jak w doświadczeniach opisanych powyżej w tym roku na tej samej stacji doświadczalnej. Wyniki tych eksperymentów przedstawiono w tabelia 4 .

Z tabeli wynika, że łączna aplikacja Amino Energy „Agro.Bio” i superfosfatu granulowanego w ilościach równoważnych humusowi potasu dała w przybliżeniu taki sam efekt. Najwyraźniej mniejszy względny przyrost nawozów humusowych w okresie letniego sadzenia ziemniaków można wiązać z faktem, że prowadzono go na ugorze łubinowym, w którym łubin zaorano zaledwie 2 tygodnie przed sadzeniem ziemniaków. Podczas jego rozkładu w glebie prawdopodobnie doszło do powstania mobilnych kwasów humusowych, przez co zmniejszyła się skuteczność nawozów humusowych.

Tabela 4

Porównanie wydajności humianu potasu i Amino Energy "Agro.Bio" na glebach piaszczystych

(Według doświadczeń polowych w 2020 r. w obwodzie chersońskim)

Uwaga. Doświadczenia z letniego sadzenia ziemniaków oparto na ugorze łubinowym.

Jeszcze bardziej szczegółowy eksperyment przeprowadzono w tym samym 2020 roku we wsi. Tawrijskoje, rejon golopristanski. Ze względu na to, że połączono go z eksperymentem, w którym badano porównawczą skuteczność humusu potasu i równoważnego zestawu nawozów mineralnych (schemat komplikują dodatkowe opcje), których agrotechnikę i metody opisano powyżej, ograniczyć się jedynie do dostarczania danych dotyczących plonów (zob. Tabela 5).

Tabela 5

Porównanie skuteczności humatu potasowego, Amino Energy „Agro.Bio” i równoważnego zestawu nawozów mineralnych

(Na podstawie doświadczeń z ziemniakami we wsi Tawrijskoje, rejon Gołopristanski w 2020 r.)

Wyniki. doświadczenia pokazują, że w tym przypadku humus potasu i superfosfat Amino Energy + dały podobne wyniki i okazały się skuteczniejsze w warunkach tego doświadczenia niż równoważny zestaw nawozów mineralnych.

WYNIKI

1. Główną zasadą technologii preparatów humusowych, których działanie opiera się na ich fizjologicznie aktywnych właściwościach, powinna być regulacja rozpuszczalności kwasów humusowych.

2. Ze wszystkich przebadanych metod produkcji nawozów humusowych najskuteczniejszy jest preparat humusu potasowego, który można stosować wyłącznie z nawadnianiem, oraz innych preparatów pochodnych zawierających obok rozpuszczalnej formy kwasu huminowego i fulwowego małe ilości azotu i fosforu.

3. Humaty torfowe zawierają niską zawartość kwasów huminowych i fulwowych w przeciwieństwie do koncentratu humusu potasowego i Amino Energy . Około 6 litrów torfu humusowego odpowiada 1 litrowi Humatu Potasowego + Fosfor "Agro.Bio"

4. Badania właściwości preparatów humusowych w zależności od stref klimatycznych i cech biologicznych upraw rolniczych oraz ich technologii powinny być kontynuowane.